PETRA

We zitten nu in Aman, een grote stad. De verkeersdrukte is immens; we lieten daarom weer een taxi voorrijden – en wij er achter aan- om ergens te komen, b.v. bij ons hotel. Het hotel heeft goede internet aansluiting, dus doet onze labtop het voor de verandering ook eens vlot. Meestal gezeur en problemen maar nu hebben ineens volop kontakt dus weer een paar artikelen achter elkaar er op geplaatst want je weet maar nooit hoe het hierna gaat.

PETRA

Wie heeft er nooit van Petra gehoord? Iedereen wel denk ik. Het is bijna een sprookjes stad; een van de hoogtepunten van onze reis. En, Petra behoort tot de nieuwe wereldwonderen. De in de zandsteenrotsen uitgehouwen facades van de graftombes en tempels zijn miljoenen malen gefotografeerd. Wat nu te zien is, is een necropool maar eens was Petra een voortvarende handelspost, waar karavanen handelswaar naar toebrachten en ophaalden.
Petra is in 1812 herontdekt door een Zwitserse ontdekkingsreiziger, nadat het in de 8e eeuw AD verlaten was. Over het ontstaan van deze plaats is nauwelijks iets met zekerheid bekend. De Nabateeers zouden een nomadisch volk zijn, afkomstig uit het Arabisch schiereiland. In de 5e eeuw BC vestigden zij zich in dit gebied en een eeuw later had de stad zich ontwikkeld tot middelpunt van de Nabatese cultuur. De inwoners spraken vele talen en verschillende filosofische opvattingen werden getolereerd.
Het waren handelaars geworden en zij beheersten de diplomatie om met vreemden te onderhandelen en niet te vechten. Zij kwamen aldus met diverse culturen in contact en dat is duidelijk te zien in hun bouwstijlen: Romeins, Grieks, Hellenistisch, Egyptisch en Assyrisch. Na het hoogtepunt in de eerste eeuw BC trad langzaam een teruggang op en uiteindelijk verval. Aardbevingen deden de rest waarna in de 6e eeuw AD een eind kwam aan de welvaart.
Ons hotel ligt op een kwartier lopen van het complex verwijderd.
Bij binnenkomst via de 2 km lange siq –een prachtige spelonk - waar vroeger , wij praten over duizenden jaren geleden, water door gestroomd, zo niet gekolkt heeft zodat de rotswanden erodeerde, werd de gevel van de Treasury zichtbaar die duidelijk herkenbaar was van de foto’s die we allemaal ooit eens gezien hebben. We liepen over ruwe paden en geplaveide lanen (Romeinse straten), terwijl wij links en rechts uitgehouwen gevels bekeken.
Een Necropool van allure. Wij liepen er vijf uur foto’s nemend en filmend rond. Later lazen wij dat je voor Petra wel een week moet uittrekken; twee dagen is een minimale must. Daar hadden wij op onze trektocht van zeven weken rond de middellandse zee geen tijd voor. Wij namen alles mee in ons geheugen en met de foto’s en de film en zullen er nog lang van Petra nagenieten.