Drie dagen woestijn

DRIE DAGEN WOESTIJN
Vrijdag 23 oktober met een klein vliegtuigje richting Sebha gevlogen. Prachtig weer was het dus we hadden de hele vlucht, die een goed uur duurde, een schitterend uitzicht over de desolate woestijn. Hier en daar een klustertje huisjes maar overigens was het onbewoond. In Sebha, dat een redelijk groot woestijndorp met veel handelsverkeer tussen de zuidelijke landen en Tripoli is hebben we geslapen. sAvonds hebben we Sheba verkend; het was vrijdag dus iedereen paradeerde in z’n beste goed op straat maar wij vonden het toch maar een grote rommel daar. Overal afval, gaten in de weg en geen echt centrum. Toch ‘gewinkeld’en Jennifer heeft een prachtige jurk gekocht voor weinig geld. We hebben geld gewisseld in een goudwinkeltje waar we eerst dachten afgezet te worden maar later bleek van niet. Een prima pizza gegeten en op tijd naar bed. De volgende dag ging het grote avontuur beginnen. Met vier landrovers richting woestijn . Eerst moesten we zo’n twee en een half uur rijden over slecht asfalt. Via een leuke lunchstop in een kampement kwamen we aan het begin van de echte woestijn. En daar gingen we dan het zand in. Eerst de banden voor de helft leeg laten lopen en wonder boven wonder ging het in een voor ons toch best snel tempo door het zand duin op duin af. In het begin nog wat redelijke hoogtes maar de chauffeurs wilden laten zien dat ze echt konden crossen dus op een gegeven moment stonden we op een 45 graden helling…en dan kijk je toch behoorlijk angstig naar beneden. De karavaanleider waar Willem, Rob en ik bij zaten nam het voortouw. Er was geen spoor dus we waren de eerste. Gelukkig ging alles prima. Beneden zagen we de voorwielen van de andere auto’s half over de heuvel steken en de angstige gezichten van de inzittenden,waarna zij een voor een naar beneden suisden. Heel spannend. En de chauffeurs maar lachen. Na zo’n anderhalf uur gereden te hebben en de mooiste kleurschakeringen gezien te hebben en door de wind gevormde soms Escher-achtige figuren of monumentale sculpturen, kwamen we aan bij een liefelijk zoutmeertje. Daaromheen rietbegroeiing en een enthousiast touareggroepje dat ons met wilde kreten en gedans naar hun toelokte. Daar bleken ze allerlei souveniertjes te koop te hebben en prachtige sieraden. Margreet, Jennifer en Heleen kochten kettingen en nog wat snuisterijen. Al was het maar om een geweldig leuke herinnering te hebben aan deze ‘awbari ‘woestijn. . Na dit oponthoud nog een uurtje door de zandduinen gereden waarna een plek gezocht werd voor ons kampement. En ja hoor een leuk beschermd plekje gevonden tussen brembosjes en dit was redelijk vlak. Alle vier de echtparen kregen een klein koepeltentje, matrasjes en dekens erin gelegd; dat was een poos geleden, met z’n tweeen in een piepklein tentje. De keuken…werd ingericht, een lange smalle tafel met banken neergezet en het feest kon beginnen. Het was een nacht zoals je alleen maar in films ziet, om Guus Meeuwis aan te halen. De kok maakte een prima maaltijd klaar. Libanese soep ( dat aten we iedere dag) maar heerlijk hoor, bonen, gort, schapenvlees en veel verse kruiden. De hoofdmaaltijd couscous met noten, kruiden en….. schapenvlees. Tot onze verbazing was er ook nog een toetje en wel een bakje fruit. Er werd een kampvuur aangestoken en er volgde een fantastisch leuke avond met de chauffeurs in touaregkleding. Gezongen, gedanst en dat allemaal onder een overweldigende sterrenhemel. Uiteindelijk gingen we slapen wat ook best lukte. Het was aardig afgekoeld. De volgende ochtend opgebroken, prima ontbijtje gegeten en weer op pad door het zand. In de loop van deze dagen hebben we alle kleurennuances van het zand kunnen zien, van roomkleurig naar geel, oker en prachtig oranje; dit is een van de mooiste woestijnen ter wereld zegt men. Niemand had dit avontuur willen missen.